Rechts een versje. "Lieve Coco", begint het. Met de hand geschreven door een familievriend, een man die maar enkele jaren in mijn leven was, maar die een grote indruk heeft achter gelaten: Hugo van Mondfrans. Of zoals hij zijn eigen, zelf-verzonnen versje ondertekende, mijn "oude oompje hugo".
De indruk die hij achter liet was groot: zijn creativiteit, zijn passie, en zijn unieke verschijning. Op deze website wil ik mijn zoektocht naar wie hij was, hoe hij dacht en wat hij voor anderen betekenende vastleggen. Als je hem kende, of iets over hem weet, dan hoor ik graag van je. Laat een berichtje hier achter of stuur me een email. Mijn email adres is nicole at the dutch table dot com.
*****
A page from my poetry album, many decades ago. On the left is a drawing of a rooster, standing on the back of a crooked cat, which in turn rests on the back of a dachshund (could it be Adolphe?), and they are all standing on the back of a large, brown pig.
A verse on the right. “Dear Coco,” it begins. Handwritten by a family friend, a man who was in my life for only a few years, but who left a big impression: Hugo van Mondfrans. Or as he signed his own, self-made verse, my "old uncle hugo".
The impression he left behind was great: his creativity, his passion, and his unique appearance. On this website I want to record my search for who he was, how he thought, and what he meant to others. If you knew him, or know anything about him, I'd love to hear from you. Please leave a comment below, or email me. My email address is nicole at the dutch table dot com.
Wat leuk om Hugo op internet (en youtube!) terug te zien. Denk oom met veel warmte aan hem terug. Was een soort huisvriend in mijn ouderlijk huis. Feestjes op de Rustenburgstraat. Avondjes in Iboya, Zijn hond, (Kom) Klaar!
ReplyDeleteHallo, ik heb Hugo leren kennen in Antwerpen. Daar heeft hij korte tijd bij ons gelogeerd. Hij speelde toen in Madame Arthur en ik heb hem daar dan ook zien optreden. De zelfspot waarmee hij dat deed, was indrukwekkend. Hij heeft ons (mijn ex-man) en mij verrast met een zeer creatieve kerstboom versierd met grote papieren bloemen. Hij maakte ook hele mooie arrangementen met plastic bloemen die hij in een zilverkleurige oplossing had gedoopt. Hij was een hele aparte maar authentieke en uiterst aardige man, met hele creatieve ideeen. Dit alles speelde rond 1965/66, dus erg lang geleden. Stomtoevallig moest ik een paar dagen geleden ineens aan hem denken en naar aanleiding daarvan ben ik op Google gaan kijken.
ReplyDeleteDankuwel, Titiana, voor het delen van deze mooie herinneringen! Mocht u nog fotos hebben of zich nog iets herinneren, dan hoor ik dat graag. Een lieve groet, en fijn dat u nog eens aan hem denkt <3.
DeleteHugo van Mondfrans (volgens mij schreef hij af en toe zijn naam ook als Montfrans) was onze overbuurman in Amsterdam, Oud-Zuid ("de Pijp"). Hij keek uit op onze etage en zag dagelijks vanuit zijn raam de opschrift die mijn broer had geschreven met koeieletters: "HARRY". Daar was Hugo erg om blij mee om dat bij het opstaan s'ochtends als eerste te zien. Bijna dagelijks kwamen we bij hem langs. Mijn moeder leerde Frans en Hugo ("Oompje") helpte haar met het huiswerk dat ze had voor het "tweedekansonderwijs." Hij had toen ook toen ook een hond ("Klaartje"?) als medebewoner in zijn huis. Met wie hij dagelijks op pad ging. Wij zagen zijn optredens vooral in Het Vlaams Cultureel Centrum dat toen in een ander gebouw was. Ik was te jong om nu echt iets verder wezenlijks bij te dragen in hoe Hugo verder was. Maar een goede herinnering in ieder geval.
ReplyDeleteWat een fijne herinnering! Klaar was inderdaad een van zijn honden, hij had er meerdere over de jaren heen, dus dat herinnert u zich goed. En voor een ander klaar staan deed Hugo graag, het verbaast me dan ook niet dat hij uw moeder hielp met haar huiswerk. Dankuwel voor het delen! Ik ga ook even kijken of ik via Het Vlaams Cultureel Centrum nog informatie of misschien foto's kan achterhalen. Een goeie tip, danku!
Delete